Wat een heerlijke dag om te gaan tekenen. We hebben afgesproken in Wageningen, waar we elkaar op de markt ontmoeten. Er zijn ca 15 schetsers gekomen. Een flinke groep vertrekt richting hotel de wereld, anderen verspreiden zich in het centrum.
Ik besluit op de markt te blijven. Het ritme van de architectuur hier springt me in het oog dat wil ik tekenen, en ook mensen, en daarvan zitten er genoeg op de terrassen. Mijn drankje moet ik eerst verdienen 😉 . Samen met Wilma, zoek ik een plekje, in de zon meteen goed zicht op de terrassen en de mooie gevels.
Na een vlotte opzet met potlood wordt echt werken...... zoveel schoorstenen dakkapellen en ramen. Waar zit het ritme dat ik zie, want dát moet kloppen. Wanneer de linkergevel aan bod is kijk ik verbaasd op: mijn opzetje had daar een trapgevel gemaakt, maar dat is het niet! (Denk je goed te kijken! x-) hahaha)
Inmiddels heb ik mijn sjaal over mijn nek gedrapeerd, en Wilma haar kraag, we willen niet verbranden zo fel schijnt de zon. We kletsen gezellig onder het tekenen en wisselen ervaringen uit. De schetsen vorderen gestaag. Ik kan elke dag wel zo tekenen, goed gezelschap, zonnetje en gemurmel van het terras op de achtergrond, een drankje in het vooruitzicht.
Ik ben nog niet klaar wanneer het tijd is om naar het verzamelpunt te gaan, en twijfel bovendien wat ik met die bruine gevelstenen zal doen. Tijdens de 'show and tell' overleg ik met de anderen, en besluit ze gewoon wit te laten, zeker zo zonnig dan bruin!!